Örneğin Merve kendisini çok zorlayan takıntılar nedeniyle terapiye başvurmuş olsun. Narrative çalışan bir terapist Merve’yle dışsallaştırma konuşmalarıyla kendisi ile problem arasında bir mesafe almasına yardımcı olur. Bunu problemi kişileştirerek vb. dışsallaştırmasına ve ardından bu problemin hayatındaki etkilerini ve bu probleme karşı pozisyonunu konuşarak yapar. Ardından Merve probleminin ortaya çıkmadığı, ona karşı direndiği durumları konuştuğunda bu istisnai durumları terapist duyar ve bunları geçmişteki izlerini ve gelecekte tekrar ortaya çıkma olasılıklarını sorar. Bu Merve’nin hikayesinin Yeniden Yazma Konuşmalarıyla zenginleştirilmesi ve problem hikayenin tekelinin kırılması anlamına gelir. Merve’nin bu alternatif yeni hikayesinde önemli rol oynayan figüler (gerçek ve hayali, insan ya da hayvan veya nesne, geçmişte kalmış veya kitap ya da film karakteri vb.) konuşulur ve Merve’nin hikayesindeki katkıları değerlendirilir. Böylece Merve problemin ona dayattığı yalnızlıktan kollektif bir bağlama yönelir. Merve’nin problemle ilgili yaşadığı önceki başarısızlıklarını Başarısızlık konuşmaları ile ele alınır ve bunların altında yatan toplumsal söylemler ve Merve’nin değerleri tekrar konuşulur. Merve’nin süreçteki değişimleri ve yeni kimliği hayatında buna şahit olan kimselerin terapiye çağırılmasıyla güçlendirilir. Bu konuşmalar Dış Şahit uygulamalarıyla yapılır. Tüm gelişmeler ve süreç nihayetinde de Merve’nin probleme karşı geliştirdiği tüm beceriler belgelenir ve böylece kalıcı hale getirilir.